افسنطین
گیاهی است از تیرهی کاسنی، در این گیاه مادهی تلخی بنام افسنطین موجود است.
مزاج این گیاه گرم و خشک است.
موارد مصرف:
1- گیاهی است مقوی قلب ـ تب بر ـ مدر بول ـ ضد کرمهای لولهای و بسیار انگلهای دیگر
2- اشتها آور ـ قابض اسهالهای سرد مزاج ـ دافع صفرا ـ دافع اخلاط بلغمی ـ ضدعفونی کننده.
3- برای مداوای اقسام سرگیجههای سرد مزاج مفید است.
شربت آن جهت معالجه تبهای نوبهای سرد مزاج مصرف میشود.
مقدار خوراک این دارو: دومثقال از دم کردهی آن است.
4- اگر از آب جوشانده آن به دهان افرادی که سکته زدهاند بریزند و خورده شود بسیار مفید است. هر عضوی که بخواهند خون در آن بیشتر جریان پیدا کند مقداری عصارهی افسنطین یا از جوشاندهی آن را در آن عضو ضماد مینمایند. خون را به عضو جذب میکند و در عضو جریان خون زیاد میشود. از این جهت که وقتی لکهی سفیدی در روی چشم پیدا میشود آنرا بخور افسنطین میدهند تا زایل شود.
5- هرگاه افسنطین را در روغن بادام تلخ بجوشانند و روغن آن را بگیرند و به آن زهرهی بز یا گاو اضافه کننده دارویی بسیار مفید برای جرک گوش خواهد بود و چرک آن به زودی خشک خواهد شد.
به فارسی در مناطق غیر جنگلی اران معمولاً«زالزالک» و در مناطق جنگلی به طور کلی «ولیک» و بسته به رنگ میوه «سرخ ولیک» و «سیاه ولیک» گفته میشود. ولی نام محلی آن در هر یک از مناطق کشور متفاوت است از جمله د