جعفری در منابع فقهی:
الکافی: محمد بن یحیی، عن غیر واحد، عن محمد بن عیسی، عن محمد بن عمر و بن ابراهیم قال:
سالت ابا جعفر و شکوت الیه، ضعف معدتی.
فقال: اشرب الحزاء، بالماء البارد.
ففعلت، فوجدت منه ما احب
المحاسن: روی عن ابی عبدالله علیهالسلام، أن الحزاء جید للمعده بماء بارد.
ترجمه:
شخصی گفت از ضعف معده به حضرت امام جعفر صادق علیهالسلام شکایت نمودم: امام علیهالسلام فرمودند جعفری را با آب سرد بنوشید: چنین کردم و درمان شدم.
جعفری از دیدگاه گیاه درمانی:
طبیعت آن گرم و خشک، افعال و خواص زیادی بر آن مترتب است که از جمله تقویت معده میباشد.
طب الائمه:
سنجد در منابع فقهی:
الکافی: محمد بن یحیی، عن احمد بن الحسن بن علی، عن ابن بکیر، انه سمع ابا عبدالله علیهالسلام، یقول فی الغبیراء:
لحمه ینبت اللحم و جلده ینبت الجلد و عظمه ینبت العظم و مع ذلک فانه یسخن الکلیتین و یدفع المعده و هو امان من البواسیر و التقطیر و یوقی الساقین و یقمع عرق الجذام و راواه فی المکارم.
العیون: بالاستا الثلاثه، عن الرضا ( علیه السلام)عن آبائه، عن الحسین بن علی علیهالسلام قال: دخیل رسولالله صلیالله علیه واله علی علی ابیطالبو هو محموم فامره باکل الغبیراء و ورواه فی ( صحیفه الرضا)
ترجمه:
سنجد گوشت آن گوشت را و پوست آن پوست را و هسته آن استخوان را میرویاند و آن گرم میکند کلیتین را و دباغی مینماید معده را و امان میدهد از بواسیر و تقطیر البول و تب را برطرف میگرداند.