کرفس در منابع فقهی:
1ـ عده من اصحابنا، عن احمد بن ابی عبدالله، عن محمد بن او غیره، عن قتیبه ابن مهران، عن حماد بن زکریا، عن ابی عبدالله علیهالسلام قال: رسول الله صلی الله علیه و آله علیکم بالکرفس فانه طعام الیاس و الیسع و یوشع بن نون.
2ـ عنه، عن نوح بن شعیب النیشابوری، عن محمد بن الحسن بن علی بن یقطین فیما اعلم عن نادر الخادم قال: ذکر ابوالحسن علیهالسلام الکرفس فقال: انتم تشتهونه و لیس نم دابه الا و هی تحتک به.
در فروع کافی از قول علی بن بقتین از ابوالحسن علیهالسلام:دربارهی کرفس یاد شده است که فرمودند: شماها با اشتها آن را میل نمائید هیچ حیوانی نیست مگر اینکه آنرا دوست دارد و به خواص آن بطور غریزی پی برده است.
طب الائمه:
کرفس سبزی پیامبران است.
کرفس از دیدگاه گیاه درمانی:
طبیعت کرفس گرم و خشک است و افعال و خواصی از آن صادر میگردد باز کننده انسدادها و تحلیل آها، ضد نفخ و مصرف آن در درمان امراض سرد مثل: عرق النساء و درد پشت و درد و رگ (ران) میباشد.