بادمجان

بادمجان 

1ـ‌عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: کلوا الباذنجان فانه یذهب بالداء‌و الاداءله.

                                                                                          وسائل الشیعه: ج 17 ـ باب 125 ـ ص 166

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: بادنجان بخورید پس بدرستی که بادنجان بیماری را از بین می‌برد و همراه خود بیماری ندارد . (یعنی ضرری ندارد)

2ـ‌ و عنهم، عن سهل بن زیاد، عن بعض اصحابه قال: قال ابوالحسن الثالث علیه‌السلام لبعض عمومته: استکثروا لنا من البادنجان فلانه حار فی وقت الحراره بارد فی وقت البروده معتدل فی الاوقات کلها، جید علی کل حال.

ترجمه: امام رضا (علیه‌السلام) فرمود:‌ برای ما از بادنجان زیادتر غذا درست کنید زیرا آن در گرما، گرمی است و در سرما، سردی است و در همه حال معتدل و خوب است.

3‌ـ‌عن الحسین بن ابی منذر، عن ابی‌الحسن موسی علیه‌السلام و ابی الحسن الرضا علیه‌السلام قال: البادنجان عند جذاذ النخل لاداء فیه.

ترجمه: حسین بن ابی منذر از امام موسی کاظم علیه‌السلام و امام رضا علیه‌السلام فرمودند: بادنجان در فصلی که خرما می‌رسد (خرماریزان) ضرری برای خوردنش نیست.

4ـ عن ابی عبدالله علیه‌السلام قال: البادنجان جید للمره السوداء.

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: بادنجان بسیار مفید برای از بین بردن سوداء‌ می‌باشد.

5ـ‌قال ابو عبدالله علیه‌السلام فرمودند: إذا أدرک الرطب و نضج العنب ذهب ضرر البادنجان.

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام فرمود: هرگاه خرما و انگور رسید (کسی بخورد) ضرر بادنجان رفع می‌شود.

بادمجان باید تازه و کم تخم باشد و پوست براق داشته باشد و نوع طویل آن از مدور آن بهتر است.

بادمجان را باید پس از پوست کندن در آب نمک خوابانید تا آب سیاه رنگ و تیز مزه شود و آب آن را عوض کرده و مجدداً عمل را تکرار کنند. سپس با آب تمیز آن را شسته با روغن حیوانی سرخ شود و با مقداری گوشت گوسفندی بریان شده آن را دم بدهید و باقدری انار یا رب انار یا قدری سرکه و یا ماست میل نمایند. اکنون مضار آن از بین رفته و منافع آن باقی می‌ماند در غیر این صورت گاهی ایجاد نفخ و درد پهلو کرده و عرق بدن را بدبو رنگ رخساره را کدر و غیر شفاف کرده و سلولهای بدن را در برابر بعضی ویروس‌هاکم استقامت می‌سازد.

افرادی که دست و پایشان عرق می‌کند چنانچه در آب مذکور که بادمجان در آن خیسانده شده شستشو نمایند ترشح عرق نقصان می‌یابد، چنانچه سر بادمجان را بسوزانندو خاکستر آن را با مقداری سرکه خمیر کرده چند روز برزگیل گذارند بعضی از انواع زگیل را از بین می‌برد.

اگر مقداری بادمجان کوچک را با مقداری کمی آب و قدری نمک طعام طبح نمایند سپس با فشار عصاره‌ی آن را گرفته و این عصاره را با قدری روغن کنجد مخلوط کرده و حرارت مناسب دهند تا آب آن بخار شود و روغن آن باقی ماند، حال برای معالجه زگیل‌های بزرگ می‌توان این روغن را هر شب بر زگیل مالید و شب‌ها تفاله‌ای که از عصاره‌ آن باقی مانده است بالای آنها بسته شود تا چند روز عمل را تکرار کنند بعضی زگیل‌ها ریخته می‌شود.