تاتوره

تاتوره 

بیشتر مواد شیمیایی موجود در این گیاه تقریباً شبیه به موادی است که در گیاه بذر البنج (بذربنگ)‌موجود می‌باشد طبیعت آن سرد و خشک بوده گیاهی است بسیار مخدر و سکر آور و اگر به مقدار زیاد مصرف شود شعور و عقل را زایل می‌سازد. در قدیم از گلبرگ‌های آن برای مداوای سردردهای صفراوی و گرم مزاج به مقدار کم استفاده می‌کرده‌اند. مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد.

افرادی که مبتلا به چشم درد هستند چنانچه برگ این گیاه را گرم کرده و بر روی چشم بگذارند درد چشم را ساکت می‌کند.

از این گیاه بعنوان داروهای ضمادی استفاده می‌شود و یا در داروسازی‌های شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. روغنی که از این گیاه گرفته می‌شود برای شستشوی زخم‌ها و دمل‌ها بسیار نافع بوده و همچنین جوشانده برگ یا گل یا میوه‌ی این گیاه با سرکه در این مورد بسیار مفید است.

اگر شخصی از این گیاه خورده باشد باید فوراً استفراغ کند و یا دستگاه گوارش را شستشو دهند. ولی اگر به مقدار کم بخورد می‌تواند با خوردن رازیانه و فلفل سیاه از ضرر آن جلوگیری کند.

(افراد معتاد مقاومت بیشتری نسبت به این گیاه دارند تا افراد عادی)

چون شعور و عقل را زایل می‌سازد شخص مسموم حرفهای بیهوده و پراکنده می‌گوید، نمی‌تواند راه برود و درست بنشیند. برای مداوا علاوه بر شستشوی دستگاه گوارش باید مقداری روغنهای گرم مزاج مانند روغن زیتون و روغن گردو بدهند به مقدار نصف استکان و دست و پای مسموم را در آب گرم بگذارند و بدن او را گرم نگه دارند.

(معجونی که برای خنثی نمودن اثر تاتوره بکار می‌رود درست می‌شود از فلفل سیاه و رازیانه و عسل)