منابع گیاهی و میوه ها در طب قدیم

گزیده ای از نرم افزار دایره المعارف سلامت با طبیعت

منابع گیاهی و میوه ها در طب قدیم

گزیده ای از نرم افزار دایره المعارف سلامت با طبیعت

سورنجان

سورنجان 

این دارو گره‌های ریشه گیاهی است بهترین نوع آن رنگ ظاهر و مقطع‌اش هر دو سفید و طعم شیرین و بدبو هم نباشد. طبیعیت آن گرم است، مسهل بلغم و مواد زائد و دفعی بوده و رطوبات زیادی را از اعضاء دور و نزدیک بدن و بخصوص مفصل‌ها و اطراف استخوان‌های بدن جذب و دفع می‌نماید از این جهت است که مصرف آن با صبر زرد، معالج عرق‌النساء و نقرس و با زنجبیل برای دیگر دردهای مفاصل بسیار نافع است.

افرادیکه دردهای استخوانی و مفصلی دارند و علت درد روماتسیم یا نزلات سرد مزاج و یا کمبود کلسیم در باقت استخوان می‌باشد می‌توانند استخوان قلم گوسفند را روی آتش گذاشته تا زغال شود سپس زغال مذکور را پودر کرده و مقداری از آن را با نیم برابر پودر سورنجان مخلوط و در کپسول نموده و روزانه صبح و عصر هر نوبت دو سه کپسول میل نمایند.

افرادی که ضعف قوای تناسلی مبتلا هستند می‌توانند مقدار دو گرم از پودر سورنجان را با مقداری شیره تازه دوشیده به مدت سه روز ـ روزی یکبار میل نمایند که به شدت محرک قوای جنسی بوده و در ضمن ناراحتی‌های روماتیمسی و رطوبی را نیز برطرف می‌سازد.

در معالجه دردهای استخوانی می‌توان پودر آن را با مقداری زعفران و زرده تخم‌مرغ مخلوط و بر استخوان‌های دردناک ضماد نموده و مقداری نیز خورده شود.

مقدار خوراک آن اگر به تنهایی یا با مقداری زعفران باشد تا چهارگرم و اگر همراه با داروئی دیگر مصرف گردد دو گرم است و مقداری زعفران همراه با سورنجان باید تا یک پنجم سورنجان باشد. مصلح دیگر است آن شکر است به خاطر ماده‌ی کلشی نیسن و مواد دیگر و خواص ضد نقرس و ضد سرطانی آن مطرح است که حداکثر مصرف آن با دوز دو گرم تقریباً 50 روز (100 گرم با خرما) است.

ضد سنگ و یرقان است و مصرف یک نخود آن زیر زبان جهت اختلال تکلم استفاده می‌شود.

در بیماری‌های کلیه و کبد و معده و مزاج‌های گرم با احتیاط باید مصرف گردد.


 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد