«موسیر»

«موسیر» 

طبیعت آن گرم و خشک است. این غده‌ها که هم همراه غذا خورده می‌شوند و هم تا حدودی جنبه دارویی و درمانی دارد کم کننده رطوبات دستگاه گوارش و مفاصل بدن بوده و مدر بول و زیاد کننده عرق و بشاش و گلگول کننده‌ی پوست بدن است. ضمناً گیاهی است ضد عفونی کننده و افرادیکه برای آشامیدن آب تصفیه شده در اختیار ندارند بهتر است با توجه به مزاج خود و فصول ساز و شرایط دیگر گاه‌گاهی همراه با غذا مقداری موسیر میل نمایند تا از ابتلا به بعضی بیماری‌هایی که به وسیله آب منتقل می‌شوند در امان باشند. موسیر برای بیشتر امراض عصبی مفید بوده و تقویت کننده طحال و دفع کننده انگلها نیز می‌باشد. افرادی که به وسیله مار یا عنکبوت صحرا مسموم شده‌اند، چنانچه سرم ضد سم مربوطه در اختیار نداشته باشند می‌توانند ضمن انجام کارهای مقدماتی و امدادی مخصوص اقدام به خوردن مقداری موسیر نمایند چون اثر این گونه سم‌ها را از بین می‌برد. افرادی که عادت به خوردن موسیر دارند موی بدنشان دیرتر از حالت طبیعی سفید می‌شود و کمتر از افراد دیگر می‌ریزد.

چنانچه زیره را با موسیر و برگ صنوبر بجوشانند و پای دندانها بگیرند (دهان شویه) لثه‌ها را قوی و داندان‌ها را محکم می‌کند. مردهایی که نعوذ به آنها دست نمی‌دهد و به رخاء‌ آلت تناسلی مبتلا شده‌اند می‌توانندموسیر را با مغز گردو در روغن تازه گوسفندی یا گاوی سرخ کرده و میل نمایند به سرعت به حالت طبیعی در می‌آیند. اما در خوردن موسیر و به حالت خام افراد گرم مزاج نباید مداومت نمایند. چون به شدت حرارت آنان می‌افزاید و اگر قصد مداومت در خوردن آن هست باید اولاً به صورت پخته مصرف شود و اگر با روغن بادام شیرین باشد نیکوتر است. اگر زالو در حلق کسی رفته باشد و در آنچا چسبیده باشد مقداری موسیر را در سرکه جوشانده و یا کوبیده و عصاره آن را بگیرند و غرغره نمایند، زالو از جای کنده یا بیرون می‌آید و از بین می‌رود.