موز

موز 

1ـ عن ابی أسامه قال: دخلت علی ابی عبدالله علیه‌السلام فقرب الی موزا فأکلته.

                                                                                     وسایل الشیعه ـ ج 17 ـ‌باب الموز ـ 100 ـ ص 136

ترجمه: ابی اسامه گفت: بر امام صادق علیه‌السلام داخل شدم آن حضرت موزی را آورد و من آن را خوردم.

2ـ عن یحیی بن موسی الصنعانی قال:‌اخلت علی أبی الحسن الرضا علیه السلام بمنی و ابوجعفر الثانی علیه‌السلام علی فخذه و هو یقشر موزا و یطعمه.                      وسایل الشیعه ـ ج 17 ـ‌باب الموز ـ 100 ـ ص 137

ترجمه: یحیی بن موسی صنعانی گفت: به خدمت امام رضا علیه‌السلام در منی رسیدم در حالی که امام جواد علیه السلام بر روی زانویش نشسته بوده و امام رضا علیه‌السلام موزی را پوست کند و به امام جواد علیه‌السلام خوراند.

طلح=کیله (هندی ) گیاهی است از تیره موز

مغز ساقه این درخت خوراکی و مغذی است و کنجیال نام دارد و هنگامی که درخت چندان میوه‌ای نمی‌دهد مغز ساقه را در آورده و پس از طبخ می‌خورند. در بعضی از سرزمینها میوه موز اختصاص به فصل معینی ندارد و در تمام سال میوه می‌دهد. میوه موز ارزش غذایی فراوان دارد و کالری زیاد ایجاد می‌نماید.

موز میوه‌ای است تقریباً دیر هضم و افراد دارای دستگاه گوارش تنبل باید کمتر و بتدریج بخورند تا بخوردن آن عادت نمایند. میوه‌ای است خون‌زا و برای افراد کم خون مناسب است و بدن را نیز فربه و قوی می‌گرداند/

ملین سینه بوده و سرفه‌های خشک را مداوا می‌کند. اسهال را می‌بندد قدرت جنسی را زیاد می‌کند.

لاغری غیرطبیعی را از بین می‌برد اما در صورتی‌ که اسباب لاغری بیماری یا انگل باشد ابتدا بطرف نمودن اسباب لاغری مقدم است.

چنانچه میوه موز را با مغز دانه خربزه میل نماید سبب نیکویی رنگ رخساره و زیبایی چهره می‌گردد.