«تاجریزی (انگوله)»
میوه آن خوشهای و قبل از رسیدن سیاه میشود، میوه آن مانند دانههای تسبیح سیاه رنگ و گاهی قرمز است و درون حبهها دانههای کوچک موجود است مانند (دانههای گوجه فرنگی) طبیعت این دارو سرد و خشک بوده و بیشتر از میوه گاهی نیز از برگ یا ریشهی آن استفاده داروئی میشود.دارویی است مخدر و خوابآور و برطرف کنندهی عطش مفرط، اگر آن را بر ورمهای گرم مزاج بمالند ورم تحلیل میرود. در مداوای ورمهای پرده های مغز پودر میوهی یا پودر برگ خشک این گیاه را در بینی میکشند و مقداری را نیز بخور میدهند (همراه آن داروهای ورمهای دماغ را نیز مصرف کنند) ورم از بین میرود. افرادی که ورم در گوش آنان پیدا میشود با ضماد آب میوه این گیاه یا جوشانده آن در اطراف گوش و حتیالمقدور روی ورم سبب تحلیل رفتن ورم میباشد. از پودر خشک شده میوه یا برگ این گیاه داروهای چشمی درست میکردهاند چون هم معالج و هم مسکن درد بوده است و قدری خاصیت میکروب کشی دارد. برای ورم معده مالیدن عصاره آن بر روی معده و مصرف مقداری به صورت خوراکی ورم را برطرف میکند و بعضی از اطباء تنها ضماد نمودن روی معده را کافی دانستهاند. مقدار خوراک این دارو 5 مثقال از پودر میوه را با مقداری شکر نی میخورند و یا دو مثقال از پودر میوه را با مقداری شکر میخورند و چند روزی تکرار میکنند. معالجه ورم مقعد: به صورت ضمادی و خوراکی استفاده میگردد. اگر مجاری صفراوی ورمی باشد با خوردن این دارو مداوا میگردد. اگر میوه این گیاه را همراه با دانههایش خشک کننده سپس پودر کننده خوردن این پودر شن کلیه و مثانه و مجاری ادراری را دفع خواهد نمود. جوانهای گرم مزاج که بسیار محتلم میشوند اگر مقداری از آن دارو را بخورند و یا بر آلت بمالند از احتلام زیاد آنان جلوگیری میشود. مقدار خوراک از میوه این گیاه دو تا پنج مثقال و از دم کرده آن تا ده مثقال میباشد. (عصاره غیر مطبوخ آن قیآور است.)