«پسته»

«پسته» 

            مغز میوه‌ی این گیاه دارای طبیعت گرم و خشک بوده و از نظر مواد غذایی غنی و انرژی زیاد تولید می‌کند. ضمناً مقوی قوای تناسلی بوده و زیاد کننده‌ی ماده منی، مقوی بدن، مقوی ذهن، برطرف کننده برودت و ضعف و دردهای کبدی که منشاء رطوبتی دارند. مقوی قلب و برطرف کننده بعضی از خفقان‌های قلب که منشاء رطوبتی دارند. مقوی معده و فربه کننده بدن می‌باشد. برای افراد از چهل سال به بالا که رو به چاقی می‌روند و سوداتی مزاج‌ها خوردن آن مجاز نیست.

            افرادی که راست روده آنان به رخاء «سستی» مبتلا شده و مقعد آنان بیرون می‌آید می‌توانند پوست سفید و چوبی میوه پسته را با مقدار برگ مورد و جفت در آب بجوشانند و پس از نیمگرم شدن در آن بنشینند که بیماری را برطرف می‌کند. مربای پوست پسته چنانچه  با شکر نی و زعفران درست شده باشد مقوی اعصاب و برطرف کننده رطوبات و معالج لاغری بدن خواهد بود.