«فلفل سیاه»

«فلفل سیاه» 

دانه این گیاه به شدت تند است دارای طبیعت گرم خشک بوده و پاک کننده بدن از بلغم و خاصیت ضد سم داشته و مقوی حافظه است. مواد شیمیایی موجود در فلفل سیاه عبارتند از فلاندرن، کاوی فن نوعی اسانس و نوعی رزین با طعمی تند و سوزاننده و یک آلکالوئیدی به نام پی یه رین

افرادی که اعضا بدنشان زیاد خواب می‌رود چنانچه آب جوشانده آن را بر آن اعضاء‌ بمالند و مقداری مالش دهند و چند بار تکرار کنند این حالت از عضو زایل می‌گردد و چنانچه فلفل سیاه را در روغن سیاه را در روغن زیتون یا روغن کنجد طبخ کرده و از روغن حاصل به اعضاء فالج بدن (چنانچه فلج تازه باشد) و اعضایی که تکان دارند بمالند بسیار مفید است. جوشانده آن در گلاب مسکن درد دندان بوده و از کرم خوردگی دندان جلوگیری می‌کند و چنانچه فلفل گوارشی به مراتب از مضار فلفل سبز و فلفل قرمز کمتر می‌باشد.

نوعی دیگر از این گیاه فلفل سفید است و رنگ خاکستری روشن دارد و آن را پس از خیساندن به مدت چهار پنج روز در آب و کندن پوست به بازارهای هند عرضه می‌دارند.