« شیح (در منه کوهی= ساریقون)»

« شیح  (در منه کوهی= ساریقون)»  

گیاهی است از تیره مینا و دارای گلی تقریباً‌ خوشبوو تلخ مزه است.

شیح ارمنی بهترین نوع آن است که دارای برگ‌های کوچک و نازک شبیه به برگ سداب کمی مایل به زرد و گل آن زرد و سرخ می‌باشد و نوعی که برگ‌های پهن و گل قرمز دارد، شیح خراسانی یا ترکی نام دارد.

طبیعت آن گرم و خشک است. این گیاه بهترین داروی دفع اقسام انگل‌ها از بدن و برطرف کننده بلغم و اخلاط مضّر و زیاد بدن است و سم عقرب و سایر گزندگان را که سموم بارده دارند خنثی می‌کند. مقدار خوراک آن برای افراد بالغ هشت گرم است و افرادیکه ناراحتی معد0ه و یا ناراحتی‌های عصبی دارند در زیاد خوردن آن مجاز نیستند، مگر با مقداری مصطکی، چون از شدت اثر آن می‌کاهد این دارو هم صورت خوراکی و هم ضمادی دارد.

ضمناً لازم به تذکر است که این گیاه را هنگام مصرف جوشانده و آب صاف شده را می‌خورند یا ضماد می‌کنند و چون قدری سمی است مصرف آن دقت کافی می‌خواهد، در کاپیتولهای (گل‌های) گل درمنه مقدار 25% تا 1% ماده شیمیایی سانتونین موجود است که این ماده بهترین داروی کشنده و دفع کننده کرم‌های لوله‌ای دستگاه گوارش است.